Hvussu leingi kann ein vøra vera í tilboði, og hvat hendir, um ein tilboðsvøra verður útseld? Niðanfyri ber til hjá vinnurekandi at fáa ofta settar spurningar svaraðar um at marknaðarføra prís og tilboð.
Meiri kunning um at marknaðarføra og lýsa við prísi, útsølu o.ø. er at finna í leiðreglunum um at marknaðarføra prís hjá Brúkaraumboðnum. Ert tú brúkari, eru upplýsingar um keypsrættindi o.a. á www.bruk.fo
Verður lýst við “fyrr og nú” prísi, “føstum” prísi, “tilboðsprísi” o.s.fr., skal fasti prísurin hava verið galdandi í minsta lagi 6 vikur, áðrenn tilboðið kemur í gildi. Fyri gerandis- og árstíðarbundnar vørur er kravið 4 vikur.
“Gerandisvøra” er húsarhaldsvøra, sum hevur avmarkaða livitíð t.d. uppvaskievni ella matvørur. Tað merkir, at vøran ikki kann verða nýtt í langa tíð sum t.d. ein gólvspann ella grýta. Ein “árstíðarbundin vøra” er vøra, sum við sínum eyðkennum og sínari nýtslu verður seld og nýtt eitt avmarkað tíðarskeið t.d. jólaprýði og føstulávintsklæði. Klædnapløgg sum t.d. summarsandálur og vetrarskógvar eru ikki sum ártíðarbundnar vørur at meta.
Vilja vinnurekandi vísa á ein hægri fastan prís, skal tilboðsprísurin ella niðursetti prísurin vanliga vera galdandi í mesta lagi 2 vikur. Fyri gerandis- og árstíðarbundnar vørur er talan tó um í mesta lagi eina 1 viku. Verða hesar ásetingarnar ikki fylgdar, verður tilboðsprísurin roknaður sum nýggjur fastur prísur.
Vil tann vinnurekandi, at tilboðið skal vera galdandi longri enn 2 (1) vikur, so ber tað væl til, um gjørt verður vart við gildistíðina, sum tilboðið hevur, bæði tá ið tilboðið byrjar umframt áhaldandi, meðan tilboðið verður marknaðarført.
Gildistíðin fyri eitt tilboð kann tó í mesta lagi vera helvtin av tíðarskeiðinum, tá ið vøran hevur verið til sølu til normalprís, áðrenn tilboðið kom í gildi.
Vinnurekandi skulu hava í huga, tá søluprísir eru lækkaðir skal prísmerkingin týðiliga vísa tann upprunaliga prísin á vøruni.
Um sølufremjandi orðingar s.s. “tilboð” ella “átaksprísur” verða nýttar, so skulu tær hava eitt veruligt innihald, t.e., at talan skal vera um handil, sum loysir seg. Hetta er galdandi, hóast tað ikki verður lýst við serligari sparing. Við øðrum orðum ber til at siga, at ikki er loyvt at nýta sølufremjandi orðingar, sum einans fanga eygað, men ikki hava nakað veruligt innihald.
Ja, tað er í lagi, um talan annaðhvørt er um byrjanarsølu ella eitt kunningartilboð, og um tað í marknaðarføringini verður gjørt vart við tað. Harumframt er neyðugt, at tann vinnurekandi ger sær greitt, at eftir átakið skal vøran í rættiliga langt tíðarskeið verða seld fyri tann prísin, sum meðan átakið vardi, varð lýstur sum fastur prísur. Ein annar møguleiki er, at fyritøkan kann skjalprógva, at vøran, áðrenn átakið byrjaði, í eitt rímiliga langt tíðarskeið var til sølu í øðrum handlum í somu handilsketu fyri tann prísin, sum í átakinum varð lýstur sum fastur prísur.
Einki forðar fyri at nýta framtíðarprísir sum sammetingargrundarlag, um sammetingin ikki villleiðir, men er røtt, viðkomandi, ber til at skjalprógva, og um útsøgnin um sparing í príssammetingini er ítøkilig.
Um framtíðarprísurin ikki verður tann, sum lýst verður við í marknaðarføringini, verður marknaðarføringin fatað sum villleiðandi uttan so, at hetta kemst av uttanveltaðum viðurskiftum, sum tann vinnurekandi, áðrenn marknaðarføringin byrjaði, ikki hevur havt møguleika at ímynda sær.
Ja, um ein tilboðsvøra bert er stílað limum í einum viðskiftafelagi, so verður ikki vikið frá ásetingunum um kravda tíðarskeiðið, tá ið vøran, áðrenn tilboðið kemur í gildi, skal hava verið til sølu fyri fasta prísin. Tískil ber í slíkum førum til at halda fram við at lýsa við sama fasta prísi.
Tað er t.d. í lagi, um vinnurekandi smíða eitt tilboð saman fyri limir felagsins og síðan bjóða restini av kundunum sama tilboð, uttan at tað broytir fortreytirnar fyri at lýsa við einum føstum prísi.
Eitt fyrivarni um avmarkaða nøgd loysir ikki tann vinnurekandi frá ábyrgd, um tann vinnurekandi hevur lýst við einum tilboði uttan frammanundan at hava tryggjað sær eina veitingaravtalu. Í slíkum førum er talan um villleiðandi marknaðarførslu.
Nei. Hóast lýst verður við, at talan er um avmarkaða nøgd, so loysir hetta ikki tann vinnurekandi frá ábyrgd, um vørurnar eru seldar, áðrenn tilboðið er lýst at byrja. Kemur hetta fyri, so er marknaðarførslan av tilboðnum villleiðandi.
Fyrivarni fyri avmarkaðari nøgd skal verða havt, tá ið tann vinnurekandi út frá eini støðumeting kann vænta, at eftirspurningurin á tilboðnum ikki kann nøktast. Við slíkum støðumetingum skal dentur verða lagdur á vøruslag, góðsku, prís og, hvussu stórt marknaðarátakið verður. Eisini skal dentur vera lagdur á viðurskifti sum t.d., um tann vinnurekandi áður hevur upplivað, at veitarin ikki hevur megnað at veita nóg nógva vøru, um líknandi vøra áður hevur verið útseld innan fyri stutta tíð, og um talan er um eina serliga árstíðarbundna vøru.
Ja, tað er í lagi. Sambært lógini um marknaðarføring forðar einki fyri at hækka prísin á vøru, sum hevur verið á útsølu ella hevur verið tengd av øðrum tilboði, eftir at útsølan ella tilboðið er liðugt.
Slíkar lækkingar eru í lagi, um tann vinnurekandi ikki gevur kundum fatan av, at talan er um “sparing her og nú” í mun til prísin, áðrenn útsølan byrjaði. Tískil skal verða víst til prísin frammanundan lækkaða prísinum. Tað er t.d. í lagi at lýsa: Endaspurtur: “Spar meira enn 20%” og møguliga leggja eina orðing s.s. “(XX% sammett við prísin, áðrenn útsølan byrjaði)” afturat.
Ikki ber til at seta eitt mark á, hvussu leingi ein afturlatingarútsøla kann halda fram, men um hon hevur hildið á longur enn 3. mánaðir, verða herd krøv sett í verk fyri at skjalprógva, at fyritøkan letur aftur. Í eini afturlatingarútsølu ber ikki til at seta nýggjar vørur fram, tí eigur afturlatingarútsølan í seinasta lagi at gevast, tá ið vørurnar, sum stóðu frammi, tá ið afturlatingarútsølan byrjaði, eru seldar. Harafturat er einans loyvt at nýta orðingina “afturlatingarútsøla” um vissa er fyri, at fyritøkan veruliga letur aftur.
Til ber at marknaðarføra mongdaravsláttur, tá ið vøran hevur verið seld fyri fastan prís pr. stk. eitt rímiliga langt skeið, t.e. 4 vikur fyri gerandisvørur og 6 vikur fyri aðrar vørur. Samstundis skal bera til at keypa 1 stk. av vøruni fyri fasta prísin, sum sammett verður við.
Sum meginregla er eingin tíðaravmarking á, hvussu leingi lýst kann vera við einum mongdaravsláttri.
Hvønn týdning hevur tað fyri sparingar, at avsláttarseðlar verða marknaðarførdir?
Tað er lógligt at nýta avsláttarseðlar í marknaðarføringini, men boðskapurin um sparing, sum er í avsláttarseðlunum, má ikki verða villleiðandi.
Um avsláttarseðlar verða marknaðarførdir so mikið nógv, at tað kann sammetast við marknaðarføring n um sparing við einum føstum prísi og einum tilboðsprísi (eisini kallað fyrr og nú prísir), har ið prísurin, uttan avsláttarseðilin, samsvarar við fasta prísin, og prísurin við avsláttarseðlinum samsvarar við tilboðsprísin, so skulu reglurnar um útsagnir viðv. sparingum vera fylgdar. Tað merkir, at prísurin við ongum avsláttarseðli skal hava verið í gildi í minsta lagi 6 (4) vikur, og at prísurin við avsláttarseðlinum í mesta lagi kann vera í gildi í 2 (1) vikur (sí eisini reglurnar omanfyri, hvussu útsagnir um sparing kunnu verða nýttar).
Eitt dømi um at marknaðarføring av avsláttarseðlum er so víðfevnd, sum nevnt er omanfyri, soleiðis at áðurnevndu reglur skulu verða fylgdar, er, at avsláttarseðlar verða settir í tilboðsbløð, sum verða borin hvørjum húsarhaldi.